BLCKBRD Speaks (deel 12): De wub-wubs en bass drops van Dubstep
17-01-2019 (10:06) - Audio
Rond het begin van dit decennium werd de ‘bass drop’ een begrip: het was te horen in autoreclames, filmtrailersen er werd zelf een Saturday Night Live-sketch aan gewijd. De bass drop was onderdeel van dubstep, een vorm van elektronische dansmuziek die heel snel heel populair was geworden. Dubstep was opeens het nieuwe geluid van de jeugd.
Dubstep is rond de eeuwwisseling ontstaan in zuid-Londen. De clubscene was gedurende de jaren ’90 erg groot geworden dankzij populaire stijlen van dansmuziek zoals drum ’n bass en garage. Tegen het einde van de 90s zaten deze stijlen in een kleine identiteitscrisis en gingen producers experimenteren met meer donkere, broedende geluiden. Artiesten als Kode9, Hatcha, Horsepower Productions en Zed Bias behoren tot de grondleggers van het dubstepgeluid. Dankzij clubavond Forward>>, piratenzender Rinse FM en een pionierende platenzaak genaamd Big Apple Records verspreidde de stijl zich door Londen. Toen de term ‘dubstep’ in 2002 gebruikt werd in een Amerikaans artikel over dit groeiende fenomeen, werd deze ‘officieel’ aangenomen door dubstepproducers. Later hadden acts als Skream en Digital Mystikzeen belangrijk aandeel in de bekendheid van de muziek, maar voornamelijk Dubstep Warz op BBC Radio 1 op 9 januari, 2006, was belangrijk voor de wereldwijde bekendheid.
De verfijnde baslaag
Oorspronkelijke dubstep draait om een donker geluid, met veel nadruk op de zogenaamde sub-bass. Deze baslaag wordt vervormd tot een zogenaamde ‘wobble bass’ of ‘wub’. De stijl leent veel van andere Britse muziekstijlen als drum ’n bass, 2-step en jungle. Het tempo ligt altijd rond de 140 beats-per-minute en de meeste dubstepnummers hebben minstens één bass drop: een moment waarop de percussie even stopt, om daarna intenser verder te gaan, met een dominantere baslaag.
Brostep
Voor veel mensen is dubstep echter voornamelijk bekend vanwege de hardheid, het agressieve (brute) basgeluid en een zeer dominante bass drop. Dit is het gevolg van de korte maar nadrukkelijke populariteit van een sub-genre van dubstep dat (vaak laatdunkend) ‘brostep’ wordt genoemd. Dit sub-genre is met name gepopulariseerd door Skrillex. Hij bracht in 2010 de EP Scary Monsters and Nice Sprites uit. Het leverde hem commercieel succes en twee Grammy Awards op, en dubstep/brostep werd in korte tijd razend populair. Naast Skrillex werden acts als Nero, Knife Party en Flux Pavillionbekend. Ook popsterren als Britney Spears, Madonnaen Taylor Swift, rapartiesten,acapellagroepenen rockbandsgingen experimenteren met brostep.
“As enjoyable as an ear infection”
Doordat brostep opeens overal leek te zijn, raakte men de muziekstijl redelijk snel zat. Twee jaar na Skrillex’ Grammy-succes verschenen er al artikelen over hoe de reclamewereld dubstep had vermoord, vijf jaar later werd er geschreven over een “sub-genre dat nooit had mogen bestaan.” Dubstep-DJ Rusko gaf later aan helemaal klaar te zijn met brostep: “It’s like someone screaming in your face for an hour.”
Welkom op de website van Fonk magazine. Je maakt gebruik van een incognito venster. Wil je ongestoord toegang krijgen tot het laatste nieuws? Wissel dan snel van venster en krijg je eerste 3 artikelen van ons cadeau!
Welkom op de website van Fonk magazine. Hier blijf je op een inspirerende manier up to date over wat er in de Nederlandse creatieve marcomwereld speelt. Je krijgt 3 artikelen van ons cadeau.
Wil je direct onbeperkte toegang tot al onze content?
Welkom op de website van Fonk magazine.
Je krijgt 3 artikelen van ons cadeau. Je hebt nu nog {#articles#} artikelen tot je beschikking.
Wil je onbeperkte toegang tot al onze content?
