Ailton Alves Lacerda Krenak (Brazil) is een inheemse leider, milieuactivist, filosoof, dichter en schrijver. Krenak wordt beschouwd als een van de grote leiders van de Braziliaanse inheemse beweging en is momenteel buitengewoon hoogleraar aan de Federale Universiteit van Juiz de Fora (UFJF). Krenak is erin geslaagd een veilige ruimte te scheppen voor de ontwikkeling van inheems leiderschap dat door het hele land kan worden ingezet. Hij wordt vaak een mentor en leider genoemd voor de jongere generaties inheemse leiders, activisten en politici.
.png) |
Alain Gomis (Senegal) is een Senegalese-Franse filmregisseur en scenarioschrijver wiens werk identiteit en de verschillen en banden onderzoekt die de relatie tussen Franstalig Afrika en zijn diaspora bepalen. Gomis, oprichter van het Yennenga Centre gewijd aan cinema, speelt een belangrijke rol in de promotie van film en het stimuleren van lokaal talent in Senegal en de rest van Afrika. Door zijn werk richt hij zich op de complexiteit van identiteit, vreemdelingschap en keuzevrijheid, gebaseerd op zijn persoonlijke ervaringen, omgaan met dubbele nationaliteit en het zoeken naar verbondenheid.
Hassan Darsi (Marokko) is een beeldend kunstenaar wiens werk kritisch denken over openbare ruimtes en burgerschap promoot. Hij is medeoprichter van La Source du Lion, een cultureel laboratorium dat denkers, kunstenaars, journalisten, studenten en het grote publiek samenbrengt om de rol van kunst in de samenleving te bespreken. Darsi heeft kunst in de Marokkaanse context opnieuw gedefinieerd door met zijn tentoonstellingen het grotere Marokkaanse publiek te betrekken.
May al-Ibrashy (Egypte) is architect. Haar werk werk zich richt op gemeenschapsbetrokkenheid door middel van erfgoedbehoud, rehabilitatie, conservering en herbetekenis. Zij is de oprichter van het Megawra - Built Environment Collective, een partnerschap tussen een architectenbureau en een NGO. Door haar werk is ze erin geslaagd een echt verschil te maken voor de, vaak gemarginaliseerde, gemeenschappen die in het historische centrum van Caïro wonen en heeft ze een belangrijk tegenverhaal gecreëerd voor de focus van de huidige regering op stadsuitbreiding en -vernieuwing, waardoor een nieuw gevoel van hoop en trots heerst voor de gemeenschappen waarmee ze werkt.
Luis Manuel Otero Alcántara (Cuba) is een kunstenaar en mensenrechtenverdediger wiens optredens kritisch zijn over de omstandigheden waarmee veel Cubanen worden geconfronteerd. Alcántara leidt het San Isidro Collective - een kunstenaarscollectief dat de vrijheid van meningsuiting en culturele rechten promoot. Hij is medeoprichter van The Museum of Dissidence, een website en een openbaar kunstproject waarin afwijkende meningen worden teruggewonnen en gevierd. Alcántara gebruikt kunst en culturele expressie om de voortdurende schendingen van de vrijheid van meningsuiting door de Cubaanse regering aan te vechten.
María Medrano (Argentinië) is schrijver, dichter, en redacteur. Naast haar artistieke en poëtische praktijk, is Medrano een activist voor de afschaffing van gevangenissen en medeoprichter van YoNoFui, een transfeministische non-profitorganisatie die werkt met voorheen opgesloten vrouwen en individuen uit de LHTBQIA+-gemeenschap in kunst- en handwerkprojecten. YoNoFui versterkt hun stemmen buiten de gevangenismuren, waardoor hun identiteit opnieuw kan worden gevormd ondanks een bestraffende en onrechtvaardige realiteit die de neiging heeft om het potentieel van hun levenspaden te verwaarlozen. In 2010 richtte Medrano samen met haar collega's van YoNoFui ook Tinta Revuelta op, een redactiecollectief van niet-binaire mensen, lesbische, biseksuele en cis-vrouwen. Door veilige omgevingen te creëren voor persoonlijke ontwikkeling en het opbouwen en leren van relaties, pakken Medrano's projecten de wortel aan van de problemen waarmee vrouwen en de LHTBQIA+ gemeenschap te maken hebben zoals het gebrek aan arbeidsvaardigheden, emotionele schade en het gebrek aan zelfvertrouwen.
