Is het nou Belvilla of Belvila?
02-11-2010 (08:21) - Gastcolumn
Is het nou Belvilla of Belvila? Ik weet het nog steeds niet. U wel? Maar zou het wat uitmaken? Als we de reclamemakers mogen geloven heel veel, want een groot deel van het reclamebudget wordt gespendeerd aan het correct uitspreken van de naam. Een simpele test op Google geeft aan dat het eigenlijk niet uitmaakt hoe je de naam spelt, want je komt hoe dan ook bij Belvilla uit. Gewoon een kwestie van goede search marketing. Zelfs als je op ‘Bellevila’ zoekt, kom je nog uit bij Belvilla. Logischerwijs dacht ik namelijk dat het ‘belle’ was, het Frans voor ‘mooi’, omdat het hier om mooie villa’s gaat. Of is het soms de bedoeling dat je deze villa’s telefonisch boekt’, als in 0900-bel villa? Volgens de website van het reclamebureau dat verantwoordelijk is voor de campagne, slaat het inderdaad op ‘mooi’. “We vertaalden de naam Bel en Villa letterlijk. We leggen op een leuke manier elke keer uit wat een ‘mooi huis’ tot een Belvilla-vakantiehuis maakt. Een Bel Villa is een vrijstaand huis, nooit standaard, op een plek waar altijd wat te doen is en een Bel Villa is niet duur. Met de overdreven herhaling van de merknaam vergroten we de naamsbekendheid van Belvilla en claimen we een duidelijke nummer één positie in de markt van vakantiehuizen”. Aha, en daar komt de aap uit de mouw. Het gaat er helemaal niet om of je de naam goed uitspreekt of weet hoe je het moet schrijven, maar dat de merknaam gewoon zoveel mogelijk genoemd kan worden. Wat dat betreft is hun missie bereikt. Het irritatieniveau overigens ook.
Zou het veelvuldig noemen van de naam ook de strategie geweest zijn van Oscillococcinum – het homeopathische middel bij griepverschijnselen? Naast het spotje waarin de naam een aantal keer hakkelend wordt uitgesproken door zogenaamde passanten in een winkelcentrum, wijdt de website van Oscillococcinum zelfs een hele pagina aan het correct uitspreken van de naam. Je kunt bijvoorbeeld op een button klikken met de tekst: ‘Heb je al geoefend? Doe de uitspraaktest’! Ik verzin dit niet! Vervolgens kun je een bestandje downloaden met een stem die de naam lettergreep voor lettergreep voor je uitspreekt. Dat nog niet iedereen dit bestandje heeft gedownload leverde laatst de volgende hilarische conversatie op, die ik opving in een winkel van ‘de Tuinen’; ‘Dag mevrouw mag ik een doosje van die, ja God, hoe heet dat ook alweer; Okilonoxium’? ‘Oh u bedoelt; Oxilokokkinum’. ‘Ah juist, die ja’ en de meneer verliet de winkel met, gelukkig, het juiste gele doosje.
Gevolg van deze reclametrend is dat veel van onze klanten als ze bij ons aankloppen heel graag een naam willen hebben die in geen geval ruimte laat voor verschillende interpretaties van uitspraak en schrijfwijze. Nou valt er wel iets voor te zeggen om niet voor een al te ingewikkelde naam als Oscillococcinum te kiezen omdat het moeilijker te onthouden is en het lastig is als je in de winkel niet weet waar je naar moet vragen. Echter, mijn reisadviseur begrijpt mij heus wel als ik om een Belvila vraag i.p.v. een Belvilla. Daarbij bewijst Google dat een afwijkende schrijfwijze ook geen probleem hoeft te zijn voor de vindbaarheid van een merk. En wat te denken van namen die in ieder land weer anders worden uitgesproken? Dat kun je niet voorkomen. Toch waagt Dr. Oetker graag een poging om een eenduidige uitspraak af te dwingen. Sinds een jaar moeten we van Dr. Oetker allemaal Dr. Ötker (spreek uit Utker) zeggen. Maar waarom eigenlijk? De ‘oe’ spreken wij hieruit als ‘oe’ en niet zoals de Duitsers als ‘eu’. Het enige wat Dr. Utker er zelf over kwijt wilde was het volgende: ‘Sinds enige tijd kan u merken dat wij, onder andere in onze Tv-spot ‘Dr. Oetker’ anders uitspreken. Wij hebben - in samenspraak met de familie Oetker - er voor gekozen om onze merk- en bedrijfsnaam uit te spreken zoals de familienaam wordt uitgesproken. Daarmee wordt de merknaam in heel Europa op dezelfde manier uitgesproken’. Zouden de verkoopcijfers zijn gestegen nu Dr. Utker ons corrigerend toespreekt? Zou sportmerk gigant Nike er wakker van liggen als ze wisten dat een Fransman , Engelsman en een Nederlander er al drie een andere uitspraak van de naam op na houden?
Het belang van goede naamgeving ligt eerder in het onderscheidend vermogen van een naam. Een naam zal langer blijven hangen wanneer hij opvalt in de menigte en de juiste boodschap communiceert. Zo hebben wij ooit voor de alliantie van Franse, Nederlandse, Belgische en Duitse spoorwegen de merknaam Thalys ontwikkeld. Voor die tijd een heel opvallende en aansprekende naam voor de HSL. Thalys is intussen uitgegroeid tot een begrip, maar ook déze naam is nog wel eens onderhevig aan verschillende uitspraakvormen. Zo spreken sommige mensen hem graag uit op een quasi chique manier (Tali) en anderen bijvoorbeeld graag weer een beetje platter (Tallis), terwijl de Duitsers Thaluus zeggen. Zolang de betekenis hierdoor maar niet verandert of verkeerde associaties oproept lijkt mij de manier van uitspreken van minder belang dan de herkenning.
Zo, dit gezegd hebbende ga ik nu even mijn broodje met Bleu Band smeren of was het nou Blue Band, en mijn gezicht insmeren met Oil of Olay of was het nou Oil of Olaz en vervolgens een luchtje kopen bij de Doeglas of was het nou de Duglas? Afijn u begrijpt wat ik bedoel.
Madeline du Perron is consultant bij naamgeving adviesbureau Globrands te Amsterdam
