Gouden kabouter voor ADCN
01-05-2009 (10:18) - Bureaus
Enkele weken geleden was ik bij de uitreiking van de Gouden Kabouter Awards. En mocht je ‘m niet kennen: de Gouden Kabouter Award is een publieksprijs voor het uitgaansleven. Eén die de dancewereld op de hak neemt, maar tegelijk wel een serieuze blijk van waardering is voor zaken als de beste inrichting van een club, het beste geluid en de beste deejay.
De uitreiking vond plaats in Paradiso. En opvallend genoeg waren er niet alleen mensen uit de dancewereld aanwezig, maar ook geïnteresseerden die aan de deur voor 15 euro een kaartje hadden gekocht. Zoals ik dus. Tijdens de ceremonie zag ik een bonte stoet van gouden kabouters, Viktor & Rolf look-a-likes, George Baker die ‘Little Green Bag’ zong en halfnaakte mannen voorbij trekken. Waarna er naadloos werd doorgepakt tijdens de after party op dezelfde locatie. Het was een awardceremonie zoals je ‘m zou verwachten als de dancescene er een organiseert.
Dan de uitreiking van de Lampen. Op een aprilavond mocht ik buiten het concertgebouw voor 200 euro ervoor in de rij staan. Om twee uur lang een man in een streepjesoverhemd timide ogende mensen te zien feliciteren. Waarna ik, gevangen in een gang boven in het gebouw, met een garnaal in mijn hand, me mocht afvragen waar mijn vakvrienden zich bevonden. En om net op het moment dat het gezellig leek te worden, door de bediening naar buiten te worden gewerkt. Vroeg genoeg om de volgende dag om 9 uur en zonder kater weer achter mijn bureau te zitten.
Wat klopt hier niet? Misschien wel wat ik verwacht als de reclame een awardceremonie organiseert. Ik verwacht een feest van creativiteit. Eén waarop ik niet wordt vermoeid met fragmenten van genomineerd werk dat ik al ken. En waarop winnaars niet net zo snel van het podium worden geveegd als ze erop stuimelen. Maar waarop juist het bekroonde werk alle aandacht krijgt. Waarop winnaars horen waarom een jury ze briljant vindt. Alsof creativiteit inhoud heeft. Alsof er vanavond geen Loeki’s worden uitgereikt. En ik verwacht een avond zonder drooglegging. Zo’n avond waar de lol van afspat. Desnoods zinloze lol. Want in het vak zelf zit al genoeg zin.
Maar goed. De ADCN doet het al jaren zo. En dus troost ik me met de gedachte dat de afgelopen ADCN-ceremonie hoge ogen gaat gooien bij de Gouden Kabouter Awards 2010 in de categorie ‘dieptepunt van 2009’. En wie de Gouden Kabouter ook in ontvangst gaat nemen, hij zal die avond genoeg hebben kunnen drinken om ‘m uitbundig in zijn armen te sluiten.
Richard Hol
Senior Creative
Grey Amsterdam
