Boos

28-04-2009 (09:36) - Column

Zondagavond bekeek ik een programma van Zembla over ING Bank. De oren vielen bijkans van mijn hoofd en ik wreef mijn ogen uit. Zonder blikken of blozen vertelden de heren van de Raad van Bestuur  over hun talloze faux pas. De tot 43 miljard opgelopen leningen uit de staatskas behoren tot een normale gang van zaken in een situatie als deze, bleek uiteindelijk de kern van de boodschap. Faillisementen van ‘gewone’ bedrijven zijn voor de betrokkenen vervelend, maar een bank ‘mag’ gewoon niet omvallen omdat daarmee onze samenleving geheel ontwricht zou raken.

Langzaam liet ik de mededelingen waarvan de arrogantie op diverse momenten afdroop, tot me doordringen. Een grote woede overviel me tenslotte toen ik en passant doorberekende hoeveel deze bankencrisis mij tot op heden al heeft gekost. Enfin, ik had er genoeg van, pakte een boek en besloot mijn zinnen even te verzetten. Maar alsof de duvel ermee speelde verscheen gisteren een persbericht in mijn mailbox. De kop luidde ‘Banken moeten intern orde op zaken stellen voor herwinnen vertrouwen publiek’. Ons bankwezen scoort een schamele 4,9 bij het publiek, advertising is uit den boze zolang intern de zaken op zijn zachtst gezegd niet op orde zijn en het vertrouwen in Zalm is groot. Over zelfverstopte paaseieren gesproken!

Ondertussen bankiert het Nederlandse bankwezen dus met het geld van de belastingbetaler gewoon door en als de boel straks weer op orde is, ziet geen hond - laat staan de belastingbetaler - daar iets voor terug.
Hoe moet je als ondernemer nu nog respect hebben voor de bankier met wie je om de tafel zit? Hoe moet je geloof hechten aan zijn oordeel als men zelf de zaken in het geheel niet op orde heeft en het eigen vermogen kunstmatig oppompt met miljarden overheidssteun?

U begrijpt het: ik ben boos. Het opschrijven van die boosheid lucht op, maar zet verder geen zoden aan de dijk. Ik laat het hier dus maar even bij.

Nicolette Hulsebos