De enige echte
26-04-2010 (10:06) - Column
Prijzen winnen, is altijd een leuke bezigheid, zeker als je er keihard voor hebt moeten werken om die te winnen. Het is dan balen als er steeds weer mensen zijn die menen dat iemand anders de prijs had moeten winnen of dat juist niemand hem had moeten winnen. Geen enkele jury is goed genoeg, of doet het goed genoeg en dan is er altijd van alles op de uitreiking zelf aan te merken. Niets van dit soort azijnpisserij van de kant van ReclameWeek of in onze zusteruitgave Fonk Magazine waarin diverse juryvoorzitters verslag hebben gedaan van hun ervaringen. Ik neem mijn hoedje af voor al die mensen die ieder jaar weer bereid zijn hun schaarse vrije uren te besteden aan het jureren van andermans werk.
Jaar in jaar uit blijkt de ADCN-jury vaak de graadmeter te zijn voor alle andere jury’s die hierna hun werk nog moeten doen: van San Accent en Effie tot Esprix en Cannes. Dat die jury’s er andere criteria op na houden, zoals effectiviteit bij de Effie, verandert daar kennelijk niets aan. Of met name die andere (Nederlandse) prijzen dan écht nog bestaansrecht hebben, is al vele malen bediscussieerd en daar zal dan ook nu geen verandering in komen. Maar als ik ooit mocht kiezen wat ik zou mógen winnen, dan ging ik toch echt voor die ene echte, de lamp.
Met andere woorden: de ADCN heeft ook dit jaar weer een prima klus geleverd. Dat 2010 een rijke oogst mag opleveren!
