De lachende derde
05-09-2011 (10:29) - Column
Afgelopen zaterdag waarschuwde de president van de Wereldbank dat de wereldeconomie zich in de gevarenzone bevindt.
De schuldencrisis in Europa weegt te zwaar, de VS moeten orde op zaken stellen, maar China brengt kansen. Deze statements zijn niet ‘nieuw’, of liever gezegd, ze zijn de afgelopen maanden keer op keer herkauwd in alle media.
Waarom nu dan weer nu dan weer hetzelfde vertellen?
Waarschijnlijk omdat niemand tot op heden luistert. Geen enkele regeringsleiding heeft een actie ondernomen die op langere termijn zoden aan de dijk zet.
Vrijdagavond was ik verrast dat men voor Nieuwsuur Frits Bolkestein van stal had gehaald om zijn visie te geven op wat ons te doen staat. Hij bracht zijn boodschap opmerkelijk rustig over het voetlicht. Griekenlang moet uit de Eurozone stappen. Dat kan niet gedwongen, maar wel met een beetje hulp (lees chantage). Kortom, Griekenland kan nog een keer geld lenen maar nu alleen onder de voorwaarde dat ze uit de eurozone stappen.
Een duidelijk verhaal en schijnbaar simpel uit te voeren. Maar er zit een haakje aan: omdat ook Geert Wilders in veel ongenuanceerder taal iets dergelijks betoogt is het de vraag of premier Rutte op dit moment überhaupt bereid is zoiets aan te nemen. Het lijkt of Bolkestein soms net flegmatiek genoeg is om over de ‘eigen trots’ heen te stappen. Oftewel: ‘zelfs een stilstaande klok heeft 2 maal per dag gelijk’, klonk het beschaafd toen hem werd gevraagd wat hij van het standpunt van Wilders inzake Griekenland dacht. Zoveel humor heeft Rutte helaas niet. Die reageert vooral opgewonden op ieder lapje dat hem voorgehouden wordt.
En terwijl wij niet in staat lijken onze problemen op te lossen, is er nog steeds die breedlachende derde: China. Wie wil er een fortune cookie?
