Er is maar één (De) Leeuw
14-12-2009 (12:02) - Column
In Fonk Magazine 17 nemen we het mediajaar onder de loep en dan kun je ook niet om een beschouwing van de Mercurs heen. Het vervelende, of noem het saaie, daarvan is dat je als schrijver vooral blijft steken in het Sanoma-bolwerk dat met de ene na de andere bekroning aan de haal gaat. Een vergelijkbaar iets zie je overigens ook in reclameland op het moment dat de Lampen worden uitgereikt heel vaak gebeuren. Maar op de één of andere manier is het toch niet zo dat het bureau dat de meeste prijzen wint, dat doet met een soort van kopie van steeds hetzelfde werk.
Helaas is dat bij Sanoma wel vaak het geval. Alle titels zien er zeker gelikt uit, maar ze hebben ook bijna allemaal een typische ‘Sanoma-signatuur’. In die zin is dit mediabolwerk weinig vernieuwend te noemen, hoe kwalitatief de covers je ook tegemoet blinken.
Maar niet alleen gemomper aan deze kant van de laptop: de bekroning van Audax’ Jacques de Leeuw stemt me ronduit blij. Zoveel jaren ervaring, zoveel pieken en net zoveel dalen. Hij heeft het allemaal meegemaakt en is gewoon de man gebleven die hij altijd was: Jacques de Leeuw.
