Met echte boter krijg je ze weer aan tafel
21-11-2011 (07:58) - Column
Johan Cruijff en Louis van Gaal. Die twee namen domineerden afgelopen zaterdag en zondag de Nederlandse berichtgeving alsof wie het aftreden van de één en het aantreden van de ander met wereldnieuws te maken hadden.
Zondag was bij de verschillende NOS-sportuitzendingen de soap compleet. Als een hijgend hert joeg de reporter aangemoedigd door Mart Smeets met zijn microfoon achter de diverse Ajax-bobo’s aan. Als het niet zo’n vreselijk trieste bedoening was geweest, was ik in een lachstuip geschoten. Dit is Nederland op zijn smalst.
Maar de immer praatgrage Cruijff wilde nog wel even snel voor de microfoon vertellen dat hij er de brui aan geeft. Beiden deed hij de afgelopen jaren trouwens wel vaker en ook deze keer zat het er al dagen aan te komen. Persoonlijk vind ik het een zegen dat we nu eindelijk van het divagedrag en het geneuzel van Cruijff af zijn. Van Gaal is zo’n beetje zijn tegenpool: zolang hij niet over gewonnen wedstrijden kan praten, is hij zwijgzaam en zelfs nors. Heerlijk! Eindelijk rust.
Hoe dan ook doet de controverse Van Gaal-Cruijff me acuut aan de Echte Boter-filmpjes denken die in 1996 met Frank Rijkaard en Rudy Völler de aftrap kregen. Later deden Ard Schenk en Kees Verkerk het nog eens dunnetjes over. De pay off was briljant: 'met echte boter krijg je ze weer aan tafel'.
Als ik de Nederlandse Zuivelorganisatie was, zou ik er een lieve duit voor over hebben om de twee kemphanen van nu in een botergele badjas aan een knusse ontbijttafel een deuk in een pakje boter te laten slaan...
