A penny for your thoughts

16-04-2013 (08:17) - Column

In 2012 daalden de gezamenlijke oplages van de opiniebladen naar een historisch dieptepunt, aldus een persbericht van onderzoeker Piet Bakker. Hebben we nog wel een mening, vroeg ik me geschrokken af terwijl ik het persbericht las. 
 
Ik ken Piet Bakker niet en al heeft de man zijn naam niet mee, hij heeft wel een punt. Denk ik.
 
Niet vanwege de opinie, maar wel vanwege de opiniebladen. Want hoe grijs is Elsevier, hoe elitair is De Groene Amsterdammer en hoe tongue in cheek is HP De Tijd? Grijze mannen en vrouwen vertellen ons hoe de wereld eruit ziet. Het lijkt of de (hoofd)redacteuren de helden zijn geworden van hun eigen opinie. Alleen begrijpen wij als lezers de opinie van deze helden niet (meer). 
 
Waarom niet, vraag ik me af terwijl ik –headphones on- luister naar a penny for your thoughts in een eigentijdse uitvoering. En dan valt het kwartje: de boodschap of boodschappen veranderen in de loop der jaren niet zozeer, maar de tone of voice wel. De woorden van het liedje waren dertig jaar geleden misschien hetzelfde, de toon was anders. Niet beter, niet slechter, maar gewoon anders.
 
Hebben we nog een mening? Jazeker! Alleen vinden we de toon van onze mening niet meer terug in de opiniebladen. Die bladen zijn van toen en wij zijn van nu.  

A penny for your thoughts... 

Nicolette Hulsebos
Terug naar de vorige pagina
Sluiten

Reacties

Het feit dat de oplagen terug lopen wil niet perse zeggen dat de interesse voor maatschappelijke onderwerpen terugloopt. Het aanbod van opinieplatformen is aanzienlijk verbreed en de rol van de passieve lezer is veranderd in deelnemende blogger of twitteraar. Hoe zit het met de inventarisatie van de likes en de niet betalende online nieuwsvolgers in relatie tot die dalende oplagen? Kan het teruglopen van oplagen wellicht ook te maken hebben met de verschuiving in de markt van papier naar online en van betaal naar gratis? Waarom betalen als het gratis is te halen waarbij abonnementen in een crisis periode even niet hoeven en je toch diezelfde opiniebladen in aangepaste vorm mbv de sociale media kunt blijven lezen? Het grote probleem van nationale en internationale magazines en kranten is: hoe houden we met ons huidige format de betaalabonnee aan boord, hoe krijgen we er nieuwe abonnees bij of: hoe kunnen we de consument nieuwsgierig maken en laten betalen voor ons nieuws? Hoe kunnen we de lezer, die wordt gebombardeerd met gratis online snap-news en opinies en zijn mening twittert en her en der kan deelnemen in het brengen van het nieuws interesseren voor diepgravende artikelen? De wereld van de muziek, de kranten en de boeken hebben het zwaar. Nu de opiniebladen. Als de wereld verandert moeten zij dat ook: ze hadden het kunnen zien aankomen.
Erik Vos @ 15-04-2013 09:51 uur
Meer column »