Blij

03-04-2008 (10:27) - Column

In de eerste plaats: ik ben blij. De Afrikaanse race was een succes –dit ter informatie van de insiders die mijn laatste column hebben gelezen-. Het run4schools project dat de inzet van die marathon was, heeft met de steun van de centurions voldoende geld bij elkaar kunnen sprokkelen om een jaar lang de naschoolse sportactiviteiten van een school in  Kaapstad in de lucht te kunnen houden. En ja, dan ben ik blij dat ik als gast van deze club mee mocht om de benen onder mijn lijf vandaan te rennen. Maar dan kom je vervolgens terug in Nederland. Van 30 graden naar 4 graden boven nul. Van mensen die blij zijn met bijna niets naar een land vol mopperkonten met heel veel. Geloof me, zelfs ik, gezegend met een bijna onbeperkt opgewekte natuur, moest even acclimatiseren.


Ik heb de kranten erbij gepakt, de magazines, de vakbladen. Negatieve koppen, we blijven in het Wildersdrama hangen, de economie stort, volgens de papieren kenners dan, in en ook de vakpers neuzelt haar deuntje mee. We vechten weer lekker over het een of andere designprijsje en voor het overige wacht de Nederlander nog met e-reader, kopt zelfs een frontpage ergens.

Ik kan er niets aan doen, mijn lachspieren begeven het weer eens. Waar gaat dit allemaal over? Moeten we voor dit soort nonsens echt bomen kappen? Godzijdank leest u deze column online, anders kreeg ik ook u nog over me heen. Hebben we samen toch weer even de juiste mediakeuze gemaakt. En dus ben ik niet alleen blij met mezelf, maar vooral met u.


Nicolette Hulsebos