Een beetje koe is paars
07-10-2009 (08:23) - Column
Onlangs kreeg ik een boekje van een bureaudirecteur mee: Purple Cow van Seth Godin. Een verteller met een typisch Amerikaanse merkbeleving en idem dito taalgebruik. Vooral aan dat laatste kan ik me storen, maar deze paarse koe bevat desondanks een aantal ‘wijsheden’ waar ik niet omheen kan.
Een paarse koe is immers niet onzichtbaar, een paarse koe is buitengewoon. Echte merken zijn buitengewoon en zeer zeker niet onzichtbaar.
Zo’n paarse koe is ilse media voor mij altijd geweest. Onbegrijpelijk dus dat Sanoma dit merk overboord zet ten gunste van het eigen label. Ik heb misschien geen paarse bril maar wel een roze exemplaar, dus ik begrijp vast de grotere gedachte achter deze move niet.
Maar toch... Ik kijk terug op hoe Sanoma hier van start ging, hoe het label zich gedurende de jaren die volgden, ontwikkelde en laat dan eenzelfde exercitie los op ilse media.
Ik kan er niets aan doen: doe mij dan ilse maar. Het waarom daarvan is heel simpel: ooit, voordat VNU werd opgeslokt door het Finse Sanoma, was VNU een merk om van te houden. Dichtbij huis en vertrouwd. Een kantoor op de Stadhouderskade, waar je de verschillende redacties aan het werk vermoedde en als je dan ‘jouw’ blad in de bus kreeg, wist je precies waar dat blad vandaan kwam. Met de overname door Sanoma verdween in de consumentenmarkt niet alleen de naam VNU, maar nam vooral ook de afstand toe. De paarse koe werd een doodgewoon roodbont exemplaar.
Ilse media is altijd dicht bij haar roots gebleven. Rampen denderden af en toe over de onderneming heen en CEO’s kwamen en gingen, maar tot op heden is ilse media een merk gebleven om van te houden en iets wat je - ook of juist als ondernemer - kon koesteren.
Wat een verlies dat dit prachtige merk nu moet sneuvelen in het (te) grote geheel.
