een beetje minder obligaat

11-12-2016 (16:12) - Column

Hoeveel ellende er in de wereld ook is, december blijft voor mij een feel good-periode. Beetje meer aandacht voor elkaar, beetje meer aandacht voor alles wat je doet, beetje meer nadenken over je leven. Beetje meer oog voor je directe omgeving en de kleine dingen die zich daarbinnen afspelen.

Gisteren zat er een roodborstje op de rand van ons balkon met een schuin kopje naar binnen te kijken. Zo blij als een kind keek ik stilletjes terug. Mijn dag kon niet meer stuk.

Zo ver, zo goed, maar de minder blije kant gaat natuurlijk niet zomaar weg in deze knusse wintermaand. De bedelbrieven vallen in stapels binnen, er wordt met dwingende haast voor allerlei goede doelen geld ingezameld. Misschien ben ik een vreemde eend in de bijt: maar nu ben ik er even niet gevoelig voor. Het is gewoon te veel, te opdringerig en heeft teveel van graaien-wat-je-graaien kan.

Ik trek een kleine cirkel om mezelf en de mijnen en wij koesteren ons even in elkaars warmte. Niets meer, maar zeker ook niets minder.  

Tegen de tijd dat het januari is, spat de december-illusie uiteen. We zijn opgeladen en creëren samen weer ruimte voor de grote wereld om ons heen. 

Met oog voor al het goede, maar zeker ook met een wakkere blik en een gulle hand voor al die anderen die onze interesse, hulp en warmte kunnen gebruiken. Zo komt de cirkel, misschien wat minder obligaat, toch weer rond.

Nicolette Hulsebos