Een beetje opportunisme mag
27-01-2009 (10:14) - Column
Inmiddels praten mensen erover zoals ze vroeger over kanker deden. Je sprak het woord niet uit, alsof je de ziekte daarmee op een afstand kon houden. Desondanks ligt het woord op alle lippen. Meestal zijn dat sombere gesprekken, maar gelukkig leidt het soms ook tot komische situaties.
Zo had ik gisteren iemand van een groot concern aan de telefoon. Ik hoorde de zorg in zijn stem, terwijl hij moeizaam door het drukke verkeer heen laveerde. ‘Iedereen houdt de hand op de knip’, zei hij. ‘En het gebeurt overal, maar in Nederland is die houding net nog wat erger. Bovendien moeten we oppassen dat we ons die recessie onder invloed van de media niet laten aanpraten.’ Een beetje bozer nu: ‘Want dat maakt het nodeloos erger. Het zou verstandiger en beter voor de economie zijn als mensen werden gestimuleerd niet al te angstig te zijn. Het leven gaat echt door en als we met z'n allen helemaal niets meer spenderen, hebben we straks helemaal geen economie meer. En zijn we nog verder van huis.’
Zoveel wijsheid deed mij opveren. Glimlachend vroeg ik deze adverteerder waarom hij gezien zijn duidelijke visie dan al zijn bestedingen in print gedurende het eerste kwartaal had opgeschort?
Een moment was het stil en toen viel het verlossende woord: ‘Nou, dat begrijp je toch zeker wel? Het is de recessie.’
Even nog wilde ik ingaan op deze verwarrend komische contradictie. Maar ach, als een beetje opportunisme helpt bij het bestrijden van de eigen depressie, waarom zou ik me daar dan nog in mengen?
Glimlachend hing ik op.
Nicolette Hulsebos
