Hoe levensvatbaar zijn wij?

14-10-2008 (09:58) - Column

Het bankenfiasco bereikt langzamerhand zijn hoogtepunt, of eerder: zijn dieptepunt. De Nederlandse Staat belooft alle banken die in de gevarenzone zitten, financiële hulp, zolang de ondernemingen in kwestie ‘levensvatbaar’ zijn. Waardoor ik mij stomverbaasd afvraag hoe het mogelijk is dat er banken zijn die niet ‘levensvatbaar’ zijn. Dat waren ze immers voorafgaand aan deze zelfveroorzaakte crisis dan toch ook al niet?

In de tweede plaats erger ik me als ondernemer mateloos aan alle hulp voor noodlijdende bankiers. Ik begrijp het wel, want zonder hulp breekt de hel pas echt uit. Al die spaarzame Nederlanders die zomaar hun geld kwijt zouden zijn! Uiteraard ondenkbaar. Maar die ergernis van mij komt natuurlijk voort uit iets heel anders. Als je als ondernemer met een businessplan en een forse dosis bewezen talent en ervaring binnenkomt voor financiering, word je maar al te vaak door diezelfde bankiers zowat de deur uitgekeken. ‘Wij zijn geen ondernemers, mevrouw, wij zijn bankiers.’ En of je dus maar voor iedere cent garant wilt staan. Heb je die centen niet, heb je pech gehad en zul je elders op zoek moeten naar dat zo broodnodige startkapitaal.

Enfin, één ding is inmiddels een uitgemaakte zaak: ondernemers zijn al die bankiers inderdaad duidelijk niet. En nu maar hopen dat hierin na alle financiële injecties, en in het kader van ons aller levensvatbaarheid, in een noodtempo verandering komt.

Nicolette Hulsebos