Klaar was Kees
20-06-2011 (08:18) - Column
De berichten die ons over een omroepakkoord worden voorgeschoteld, zijn zo langzamerhand niet te tellen. En de hoeveelheid akkoorden ook niet. Na langdurig onderhandelen was afgelopen week politiek Den Haag er dan ‘uit’, maar nu lag alweer op straat dat de grootste beoogde fusiepartners (VARA/BNN/KRO/NCRV en AVRO/TROS) hun gesprekken voorlopig weer on hold hebben gezet.
Dit is wat mij betreft zo langzamerhand het ultieme voorbeeld aan het worden van wat er gebeurt als het bekende Nederlandse poldermodel totaal uit de hand is gelopen. Jaar in jaar uit bijten diverse kabinetten hun tanden stuk op het taaie Hilversum, dat zich niet wil of kan laten besturen door de politiek. Een fraai staaltje van Hilversums politiek tegenspel, zeg maar. Maar per saldo schieten de belastingbetaler, de kijker en de adverteerder er helemaal niets mee op. Bovendien: zijn er in de wereld nou echt geen belangrijker zaken om op te lossen?
Door kwesties als deze, vraag ik me onwillekeurig toch weer af hoe een zakenkabinet dit (schijn)probleem zou hebben aangepakt. Dan was het volgens mij al jaren geleden een kwestie geweest van opgeruimd staat netjes en zouden er keurige verdienmodellen zijn geweest voor alle partijen. En Klaar was Kees.
