Klef
28-12-2009 (10:04) - Column
Kerstmis zit erop. Ik kan eerlijk gezegd geen christmas carrol meer horen. Nu ben ik hoe dan ook al enigszins allergisch voor al die kleffe jingle bell-liedjes, maar dit jaar was het wel heel erg. Je kon geen zender opzoeken of er was wel weer de een of andere top 100, top 1000 of top 2000 aan de gang. Mistroostig word ik gewoon van zoveel plastic sentiment. Maar we zijn er weer een jaar vanaf.
Om mijn kop een beetje te verzetten, droomde ik ondertussen deze dagen in stilte (want de radio uit) over de Saab-deal die in de lucht hangt. Gaat het voor het einde jaar nog lukken om dit prachtige merk uit de klauwen van het monster van de verdwenen merken te houden? Chinezen, Boekhoorn, Spyker? Wat, of liever gezegd, wie gaan het worden? Weg is bij mij dat plastic kerstgevoel. Het liefst wil ik dat iedereen weer over gaat naar de orde van de dag. Het kan toch niet zo zijn dat jingle bells, een kerstboom of een kerstkalkoen alles plat leggen waardoor dit automerk voorgoed historie zal zijn?
Het is inmiddels maandag 28 januari. Ik stap in mijn eigen Saab, geef hem een troostende aai over de bol en we rijden snel naar kantoor.
Ik zet mijn ros in de garage en pink bijna een traantje weg... Is er dan straks geen opvolger meer? Snel been ik de garage uit, maar niet voordat ik nog een snelle blik over mijn schouder heb geworpen.
Getverderrie: ik geloof dat ik iets zei over het plastic sentiment van andere mensen. Plastic? Ik? Tja, het is niet anders. Niet als het over dit merk gaat. Op zijn minst klef. Heel erg klef word ik ervan.
