Mooie dingen gooi je niet weg
06-02-2012 (08:54) - Column
Afgelopen week kreeg ik een uitnodiging voor de opening van de overzichtstentoonstelling Blij dat ik Rij van het Louwman Museum in Den Haag. 125 jaar Autoreclame. Bijzonder was dat de uitnodiging niet per mail maar per post arriveerde.
Op de voorkant van de kaart een welhaast antieke babyblauwe Amerikaan waar de romantiek nog net niet, of afhankelijk van je leeftijd, net wel van afdruipt. Op de motorkap van zo’n auto hoort een mooie babe. En die babe die is er, lange benen, hoge hakken, rode nagels, blond... Alleen is deze babe bijna net zo antiek als de auto zelf.
Het is even slikken, maar toch oefent het totaalplaatje een enorme aantrekkingskracht uit. Mooie oude auto, mooie oude vrouw, mooie ouderwetse uitnodiging. Ik gooi die uitnodiging dus niet weg, maar heb hem op mijn bureau gezet. Mooie dingen gooi je niet weg, tenslotte.
Een paar dagen na de komst van die uitnodiging werkte ik een interview uit met iemand die me verteld heeft dat print een revival gaat maken en terwijl ik een blik werp op de mooie uitnodiging met de mooie auto en de mooie vrouw, weet ik dat toeval niet bestaat.
Een uur later is het verhaal klaar, ik verstuur de tekst per mail en werp een blik op mijn ingekomen mail met daarin diverse uitnodigingen die min of meer ongelezen in mijn digitale ronde archief verdwijnen. Weg d’r mee!
Vervolgens stuur ik impulsief een mailtje naar het Louwman Museum en meld me aan voor de opening van de overzichtstentoonstelling 125 jaar Autoreclame en bevestig daarmee en passant de revival van print.
Mooie dingen gooi je niet weg, tenslotte...
Nicolette Hulsebos
