Morgen weer een dag
20-02-2008 (09:40) - Column
Wij, nee geen majesteitelijk meervoud, maar wij, redactie van ReclameWeek en Identity Matters, zijn een beetje overweldigd. Daar ligt ons ‘nieuwe’ magazine iM, powered by ReclameWeek en daar is onze site, nu een maand of acht oud met drie tot zes duizend pageviews per dag.Briljante zet, goed plan, mooi blad, wat niet al. Ondertussen werden de plannen gesmeed terwijl ik niets slimmers aan het doen was dan kilometers vreten ter voorbereiding op een nieuwe marathon. Dus intelligent? Ach, dat valt wel mee, of tegen. Het hangt een beetje af van de bril die je op hebt.
Maar wat doen we dan eigenlijk wel beter dan een jaar geleden? Weinig, denk ik, behalve dan dat we onze eigen weg hebben gezocht vanuit een rotsvast geloof in zowel internet als print. Elk medium ingezet vanuit de eigen kernkwaliteit. Niet bang zijn te verliezen wat is, maar kiezen voor wat kan zijn. Bovendien zijn er de mensen die zich hard maken voor ons, voor ons werk en voor mij als ondernemer. Dat ontroert en raakt me.
Mensen die mij kennen, weten dat ik een lastpak van de bovenste plank kan zijn. Ik neem geen blad voor de mond en reken erop dat mijn gesprekspartners dat ook niet doen. Soms vallen er dan slachtoffers, mezelf incluis. Eigenlijk heb ik er behoorlijk lang over gedaan om het slagveld wat dat betreft in positieve zin te overzien. Maar goed, daar zijn we dan; deze keer wél in majesteitelijk meervoud. En zonder al teveel prijs te geven: ik heb een zalige twee weken in een luie, zij het virtuele, schommelstoel doorgebracht. Om gisteren en vandaag weer op hardhandige wijze op aarde te landen. Geldwolfjes, achter-op-de-fiets springers en sluipschutters had ik in een luttele 24 uur zomaar weer in mijn vizier. Onderhand scheurde ik, rustig mijn eigen zonden overdenkend, met 160 km per uur mijn kippenren tegemoet. De politie was het met die interpretatie van mentale rust niet geheel eens. Weet ik nu.
Maar ach, morgen weer een dag.
Nicolette Hulsebos
