Nagels scherpen
08-08-2011 (09:13) - Column
Het ochtendnieuws schalt mijn kamer in. Tijd om op te staan. Ik hoor door de nog gesloten gordijnen heen dat het fors regent en besluit nog even te blijven liggen om naar het nieuws te luisteren. Ervan wakker worden is één, ernaar luisteren is twee. Ik luister.
De centrale vraag waarmee televisie, radio en dagbladen openen, blijkt de vraag te zijn of het vandaag al of niet Black Monday wordt. In september 1989 beleefden we Black Monday I, in september 2008 volgde Black Monday II en dan nu in augustus Black Monday III?
Dat kan helemaal niet, is mijn eerste gedachte, want de timing is verkeerd. De beurzen horen hun broek in ieder geval tot september op te houden. Een beetje gerustgesteld zak ik weer achterover. Maar dan kijken mijn net wakkere ogen naar buiten en krijg ik toch weer een angstig voorgevoel, want het zièt er op deze achtste augustus 2011 wel uit als september. Misschien zijn de mensen bij de Europese Centrale Bank door deze schijnbare seizoensverwisseling in de war geraakt en zijn ze daarom nu al tot actie over gegaan? Ik tik mezelf op mijn vingers. Hoe kinderachtig kun je zijn in je eigen wishful thinking?
Aan de andere kant, ik ben helemaal wakker nu en denk over het waarom van het ECB-ingrijpen na. Misschien koopt de ECB juist nu nog nèt op tijd staatsobligaties op om een nieuwe, derde Black Monday in september te voorkomen en schrikt de bank deze keer effectief speculanten af, die met hun paniekreacties (onnodig) chaos veroorzaken en daardoor de samenleving ontwrichten.
Hoe dan ook, we gaan het zien vandaag: zakken we door het plafond van -10%, dan heeft de strategie van de ECB niet gewerkt, maar blijven we daaronder, dan hangen we tenminste nog met onze nagels aan de rand van het putje en hebben de beurzen de komende weken de kans de schade te beperken zodat er geen sprake zal zijn van wat voor Black Monday dan ook.
U begrijpt het: ik ga eens flink mijn nagels scherpen.
