Niet wat was, maar wat kan, telt
04-06-2013 (08:44) - Column
Nu we aan de zesde maand van het jaar zijn begonnen, waag ik me aan de voorspelling dat ook in 2013 de wereld, zakelijk gezien dan, weer gewoon doordraait. We leven nog steeds in een crisis, maar dat doen we met ups en downs nu al een jaar of vijf. Met grote verbazing beluister, bekijk en lees ik daarom af en toe berichten waarin de vraag wordt gesteld of Nederland in een nieuwe crisis terecht zal komen. Nieuw? Heb ik iets gemist?
Welnee, de vraag is gewoon of ‘de crisis’ opnieuw langer aanhoudt dan we dachten. En eerlijk gezegd, denk ik dat ook dat de verkeerde vraag is. Ik denk namelijk dat de ‘crisis’ als zodanig niet bestaat. We zitten op een weg waarvan geen terugkeer mogelijk is. Oude tijden zullen niet herleven, we stomen behoorlijk recht toe, recht aan af op een nieuwe sociale, economische en financiële balans, waarin oude dogma’s die uit de vorige eeuw stammen domweg niet meer werken.
Hoe sneller we accepteren dat er geen weg terug is en bereid zijn de romantiek van toen los te laten, hoe sneller we definitief het crisiswoord niet meer hoeven te gebruiken. Maar zolang onder meer in de media mensen de situatie van nu blijven vergelijken met de situatie van toen, schiet het niet op. Want het dogma dat appels en peren laten zich niet laten vergelijken, staat wel nog steeds als een huis.
Al met al bekijk ik de huidige periode met gemengde gevoelens. Het duurt te lang voordat we het er over eens zijn, dat de enige weg, de weg vooruit is. Het irriteert dat de media in hun berichtgeving te vaak niet de rol spelen, die ze zouden moeten spelen: namelijk die van het samenbrengen van visies en meningen die de lezer/luisteraar/kijker helpen een heldere blik te vormen op wat is en wat kan, in plaats van stug blijven oplepelen wat wàs. Wij van Fonk gaan in iedere geval vooral voor wat kan en dat is, als ik het slagveld overzie, eigenlijk behoorlijk veel.
Nicolette Hulsebos
