Out of Africa

21-03-2008 (10:50) - Column

Morgen geldt als mijn persoonlijke d-day, dan gaat in Kaapstad de two oceans marathon van start. Gelukkig ben ik niet de enige malloot die denkt 56 kilometer te lopen in een temperatuur waarover ik het liever niet heb, want er is een hele kolonie Nederlanders die precies hetzelfde van plan is.

Centurion Dick Suèr trok me op schiphol al op zijn geheel eigen wijze aan mijn haar, waarna deze oud-voorzitter van van alles en nog wat al snel de leiding over de rest van het gezelschap nam. En dus heb ik me in bussen laten hijsen om van alles en nog wat te zien, ben uit eten gegaan met nog een stuk of dertig andere Nederlanders en heb een consul van alles horen prevelen. Als deze meneer trouwens het prototype is dat Nederland vertegenwoordigt in het buitenland, begrijp ik wel waarom ons imago in toenemende mate een stoffig imago wordt. De belegenheid slaat je tegemoet. Een fier wapperende Nederlandse vlag buiten, maar krakende trappen en idem dito stemmen binnen. Grijze pinstripe, glimmend gepoetste zwarte schoenen. Nederlandse koffie en idem dito koekjes.

Nee, dan koester ik de toch liever de directheid, botheid, zakelijkheid en het  doe-maar-gewoon-dan-doe-je-al-gek-genoeg beeld dat zoveel niet-Nederlanders toch ook nog altijd van ons hebben. Enfin, de inhoud van de stoomcursus ‘wat doet een consul in den vreemde voor u’ zal ik verder maar laten voor wat die was.

Nu eerst maar lopen, voor mezelf en voor het goede doel waarvoor de Centurions zich dit jaar hard maken en waarmee de kansloze kinderen van het Afrikaanse Mitchells Plain de sportfaciliteiten krijgen die ze van de straat en van de drugs moet houden.

Nicolette Hulsebos