Spaarlamp

23-04-2008 (11:27) - Column

De bestedingen aan televisiereclame hebben een alltime high bereikt. Op zich verbaast me dat helemaal niet. Die enkele keer dat ik tegenwoordig tijd maak om een beetje de kanalen rond te zappen, struikel ik letterlijk van reclameblok naar reclameblok. Meestal draai ik het ding acuut en ernstig geërgerd de nek om. En dat is een op zich niet na te streven situatie voor een bladenmaker die  een groot deel van haar publicaties gesitueerd heeft rond reclame en media. Wat is er aan de hand? Doe ik dit werk te lang? Ben ik te oud? Begrijp ik creatief Nederland niet meer? Adverterend Nederland ook niet?
Bullshit allemaal!

Wat ik namelijk vooral niet begrijp is dat teveel middelmatig reclametalent zich mag uitleven op het maken van onbegrijpelijke, saaie en/of afzichtelijke reclamefilmpjes. Foute teksten, foute casting, foute regie. Noem maar op. De enkele topper die er dan onverwacht toch ook tussen zit, overleeft ternauwernood want is vaak voor ‘ie in beeld komt, vanwege de voorliggende ellende op zwart gezet. 

Morgen worden de lampen uitgereikt en ik hoop eerlijk gezegd dat die uitreiking zich deze keer niet in een regen van licht mag verheugen. Want het merendeel van wat die zo kwistig aan de buis bestede reclame-euro’s, is zelfs nog geen spaarlamp waard.

Nicolette Hulsebos