Tabula rasa

13-12-2015 (21:10) - Column

Het jaar zit er bijna op; nog maar één editie van fonk te gaan en 2 columns. Daarna is het hupsakee: op naar 2016. Natuurlijk verandert er op 31 december helemaal niets, maar gevoelsmatig  begint het nieuwe jaar voor mij altijd weer als een soort tabula rasa, een hagelwitte pagina.

Geen geklieder meer in de randjes, geen pagina’s die veel te vol lijken met 3 verschillende kleuren inkt omdat ik niets wil vergeten. Geen geeltjes (van papier of digitaal) die op, aan en in mijn mac zijn geplakt.

Nee, straks heb ik in alle opzichten weer een onbeschreven blad van 366 dagen (het is een schrikkeljaar met een gratis bonusdag erbij) tot mijn beschikking. Fris en uitnodigend. En dus sta ik te trappelen in de zijlijn.

Misschien stelt ons werk vergeleken met al het leed in de wereld niet zoveel voor, maar ik denk ieder jaar weer (misschien een beetje naïef) dat als er meer mensen op 1 januari heel bewust een hagelwitte pagina open slaan, de wereld er ieder jaar vanzelfsprekend een beetje beter uit gaat zien.

Maar goed, ik ben er nog niet en er is nog heel veel te doen in die laatste weken voordat we met fonk aan een kakelvers jaar kunnen beginnen. Dus ik plak er blijmoedig nog even een paar geeltjes bij en heb in mijn agenda net zoals miljoenen andere mensen nog een heel klein hoekje gevonden om de laatste ‘must-do’s’ van 2015 te noteren.

Nicolette Hulsebos