Uitleggen of innemen?
11-01-2010 (10:00) - Column
Kent u dat gevoel: het jaar is nieuw, je hebt het oude achter je gelaten als een te krappe jas. Nu ligt dat oude jaar als een bergje lege stof aan je voeten en draai je je schouders voorzichtig in de jas van het nieuwe jaar om uit te vinden hoe die nieuwe jas ‘voelt’. Past hij? Of is deze jas een beetje krap of misschien wel een beetje te ruim? Uitleggen of innemen, vraagt men dan in kleermakersjargon.
Ik draai mijn schouders voorzichtig rond, ik wiebel eens met mijn heupen heen en weer, til een arm op. Hoer voelt deze jas? Ik ga voor de spiegel staan en kijk. Hm, best aardig, na al dat zwart van 2009 doet in ieder geval die nieuwe kleur van 2010 het goed. Voorzichtig glimlach ik mijn spiegelbeeld tegemoet. Ik zet een stap voorwaarts, eentje naar links, eentje naar rechts. En denk.....
Wat een nonsens, zegt mijn nuchtere brein vervolgens. Die jas, die gaat heus wel in de loop van het jaar passen en als het een beetje meezit, past ‘ie tegen het einde van het jaar zelfs als gegoten. Misschien zelfs iets te ruim in plaats van te krap, zegt het slimmere, want optimistische deel van mijn hersens.
Laten we er nu eens gewoon van uitgaan dat dat deel gelijk heeft.
Met een flinke draai keer ik mijn spiegelbeeld mijn rug toe en ga aan het werk. Over twaalf maanden weten we of de jas past. Maar voorlopig nemen we niets in en leggen we niets uit.
