Volksmenner De Vries

07-02-2008 (10:24) - Column

Ik had me voorgenomen me niet te storten op de mediahype Peter R. de Vries. Maar er is geen ontkomen aan. Om te beginnen was het voor mij verrassend dat het medium televisie nog altijd zo’n beetje heel Nederland binnenskamers weet te houden. Gedurende de twee uur durende uitzending kon je een speld op straat horen vallen.  Een betere promotie konden de exploitanten zich natuurlijk niet wensen.
Wat  de inhoud van het programma betreft, heb ik in totale verbijstering naar zoveel emotionele kilheid, inhaligheid en gemakzucht zitten kijken. Heb ik de afgelopen tien jaar ergens iets gemist? Is dit het prototype tiener van de 21e eeuw? Of is dit soort ellende van alle tijden?  Ik vermoed het laatste. Enerzijds omdat het de meest geruststellende gedachte is en anderzijds omdat ik niet wil geloven dat mensen  in een luttele tien jaar tijd en masse in emotionele monsters zijn veranderd.

Ongelooflijk storend in het goed opgebouwde programma, vond ik het optreden van De Vries zelf. We keken met z’n allen naar een gigantisch brok moraliserende retoriek dat zijn weerga niet kent. Ik werd misselijk van de manipulatieve tone of voice, de gebaren en blikken van de man en de manier waarop hij het beeld bespeelde: hij vertolkte hiermee de perfect de rol van volksmenner. Hetgeen in zijn eigen soort net zo verwerpelijk is als het gedrag van de criminele tiener om wie het programma draaide. Ik ben blij  dat ik in deze mening niet alleen sta, zo wees gisteren onze poll uit. Mijn dank gaat deze keer dus in zijn geheel uit naar onze lezers.

Nicolette Hulsebos


Peter R. op RW-online: