Welkom thuis
16-08-2010 (10:28) - Column
16 augustus: de zomervakantie zit er voor een groot deel van de Nederlandse bevolking weer op. Het weer doet deze eerste werkdag van de week prima mee, want het is herfstig en dan laat je dat vakantiegevoel een stuk makkelijker achter je. Terwijl de file zich aaneen rijgt, heb je alle tijd de afgelopen weken de revue te laten passeren.
En terwijl de één nu al last krijgt van nostalgische gevoelens, kan de ander z’n geluk niet op: een douche die werkt, een bed dat niet is doorgezakt en laat die zon ook meer even zitten. Want ondanks de talrijke waarschuwingen om vooral uit de felle middagzon te blijven, is die opgave voor veel Nederlanders te groot. Lekker bruin en hier en daar een zonnerimpeltje rijker spoeden we ons dus (voor zover de file het toelaat) naar ons werk. Kopje koffie, even bijpraten en vervolgens storten we ons massaal op het achterstallig mailverkeer. Doodstil is het dus die eerste werkdag terwijl slechts toetsenborden rammelen. Alleen een zucht of een stille vloek verstoort een enkele keer de rust op de werkvloer.
Dat is dan het moment waarop ik last krijg van nostalgische gevoelens. Ik verlang op zo’n moment naar telefoons die driftig over gaan en pratende en bewegende mensen die blij of boos, gelukkig of ongelukkig reageren op hetgeen ze met ‘de andere kant’ van de telefoon bespreken. Omdat ik niet echt een mens van nostalgie ben, besluit ik vandaag ter plekke de mail te laten voor wat die is. Kom hier met die telefoon! In plaats van tikken, ga ik vandaag praten.
Welkom thuis!
