Zonnig bericht
05-03-2013 (08:33) - Column
Veel gekker moet het niet worden, dacht ik toen we de laatste editie van Fonk Magazine aan het afronden waren. We schrijven over de hectiek in sportmarketing en combineren het schijnbaar mateloze ervan met een pleidooi voor meer communicatieve stilte. Dat lijkt, nee is, een contradictio in terminis.
Aan de andere kant: de wereld beweegt zich tussen uitersten. De spanning is voelbaar. Eén misser en je ligt eruit. Maar met een rake rechtse hoek scoor je zomaar midden in de roos. Het zindert, het bruist, zolang je het wilt voelen en je je niet uit het veld laat slaan door de niet te stuiten reeks sombere berichten in het dagelijks nieuws.
Om aan die grauwe berichtgeving het hoofd te bieden, besloot ik afgelopen weekend op jacht te gaan naar een zonnig jurkje. Gewoon even alles achter me laten in een rotsvast geloof dat de zon ook morgen weer op gaat. Ondanks de gure kou ging ik mijn voorjaarsdroom achterna.
Anderhalf uur later bekeek ik mijn melkwitte armen in het zonnige jurkje van mijn keuze. Moedeloos werd ik ervan en dus vroeg ik of ik het zonnige jurkje tegen een zonnige crisisprijs kon kopen. Dat kon niet, zei de dame in de winkel, maar ze kon me wèl een heel lekker kopje espresso aanbieden.
Ik dronk de espresso en keek in stilte nog eens in de spiegel. Fantaseerde bruine armen bij idem dito benen en besloot, hupsaké, het veel te dure jurkje te kopen.
Op weg naar huis bekeek ik mezelf met enig misprijzen over zoveel spilzucht in de achteruitkijkspiegel: veel gekker moest het niet worden. Maar onderhand bruiste en zinderde het in mijn tevreden snorrende auto. Soms moet je de boel de boel te laten en je in de flow van het moment schikken.
Want morgen gaat de zon gewoon weer op.
Nicolette Hulsebos
